Travel | Chronisch ziek op reis
Zo´n beetje iedereen van onder de 25 lijkt tegenwoordig al de halve wereld afgereisd te hebben en als je op Instagram kijkt claimt een groot deel daarvan een echte traveladdict met #wanderlust te zijn.
En hoewel dat vreselijk vermoeiend is, moet ik eerlijk bekennen dat ik op dit moment in mijn leven ook van niets gelukkiger wordt dan van reizen.
En dus probeer ik dat ook zo veel en lang mogelijk te doen. Vorig jaar was ik een maand in Costa Rica en 2 maanden in Zuid-Afrika. Afgelopen voorjaar heb ik 2 maanden in Portugal gezeten en half oktober vlieg ik naar Brazilië om ook daar 2 maanden te verblijven. Heerlijk, vet veel zin in!
Maar ehh Door, was jij niet ziek?
Klopt! Maar ik ga toch op reis, ook al ben ik ziek.
Want ziek, dat ben ik op elke plek, waar ik ook ben. Dus daar hoef je niet voor thuis te blijven.
Ik vertel je vandaag hoe dat gaat, reizen met een chronische ziekte.
De reden dat ik dit schrijf is de hoop dat het iemand inspireert, iemand die ook ziek is en misschien denkt dat het leuke deel van z'n leven voor bij is en zoiets als reizen niet meer haalbaar (herkenbaar!). Dat is niet zo, trust me. Misschien ben je helemaal niet ziek. Dan kun je wellicht gewoon wat algemene reistips uit dit artikel halen.
Mijn ziekte is fibromyalgie. Dat is een auto immuun ziekte, wat inhoudt dat mijn lijf constant tegen zichzelf aan het vechten is. Ik voel me het ene moment goed, het ander slecht, maar ik ben 24/7 ziek en zal dat ook voor de rest van mijn leven zijn. Wanneer ik me slecht ga voelen is zeer moeilijk te voorspellen, het kan van het ene uur op het andere compleet omslaan en word door veel dingen beïnvloed. Best eng en heel lastig, maar het is nogal zonde om de rest van mijn leven dan maar thuis te gaan zitten.
Misschien is het ondanks, misschien juist doordat ik ziek ben, dat ik zoveel aan het reizen ben de laatste 2 jaar. Of veel, van mij mag het nog wel veel meer zijn, maar ik ben een paar maanden per jaar in het buitenland. Relatief veel dan.
Reizen kan behoorlijk intens en uitputtend zijn en dat is niet de slimste keuze als je snel oververmoeid bent. Maar het maakt me op dit moment gelukkiger dan wat dan ook! Daarom blijf ik reizen, maar wel op een manier die voor mij haalbaar is.
 |
| Surfen in Zuid-Afrika (tussen de dolfijnen!). Niet het slimste idee, maar te leuk om het niet te doen. |
Hoe doe ik dat dan precies, dat reizen met een chronische ziekte?
Er zijn helaas een aantal dingen die ik niet meer kan.
Bijvoorbeeld:
- Kamperen in een simpel tentje en met een dun matje gaat niet meer, dat is niet comfortabel genoeg voor me.
- Een backpackreis waarbij je elke 3 dagen een andere plek aandoet trek ik ook niet.
Ten eerste is die backpack te pijnlijk op mijn rug. Daarnaast is het hoge tempo te uitputtend, ik moet rustiger aan doen.
- De Bromo vulkaan op Bali beklimmen is een super vette trip die veel mensen maken en die ik zelf ook graag zou doen. Maar dat gaat 'em dus niet meer worden he.
Zowel kamperen als backpacken vind ik heel erg leuk en het is erg zonde dat dat nooit meer op die manier kan. Maar met een beetje creatief denken kun je toch (letterlijk) heel ver komen gelukkig!
Als je ziek bent moet je alleen een stuk meer plannen, op de bonnefooi gaan lukt niet meer.
Ok, jammer, een heel spontane wilde trip zit er niet in. Maar reizen doe ik dus wel nog graag.
Dus hoe zorg je er nou voor dat je vakantie niet een grote ramp wordt?
Elke reis ga ik nog een paar keer de mist in, maar toch heb ik langzamerhand een aantal trucs en handigheidjes geleerd die me zo goed mogelijk voorbereiden op een zorgeloze trip.
Komen ze:
Hoe reis je comfortabel als je ziek bent?
Waar ik behoefte aan heb zijn 3 dingen:
- comfort
- een rustig schema
- ruimte voor mijzelf
Vaak genoeg ga ik over mijn grens en daar betaal ik later dan flink de prijs voor. Het is ook niet altijd makkelijk deze criteria te halen want het maakt je inflexibel. Dit is ook voor mijn reisgezelschap wel eens lastig, ik moet vaak nee zeggen. Maar oefening baart kunst en ik wordt er telkens beter in aan deze criteria te voldoen zonder een minder leuke reis te hebben (voor zowel mijzelf als mijn gezelschap).
Manier van reizen
Reizen en op vakantie gaan zijn twee verschillende dingen, en ik doe ze beiden graag.
Ga ik op vakantie, dan bedoel ik daarmee dat ik ontspannen ga genieten van rust, natuur en cultuur. Wat dingen bezoeken, maar ook lekker uitrusten. Meestal zijn dit korte tripjes die ik samen met mijn vriend maak. We kiezen dan voor een bestemming binnen Europa, reizen er per vliegtuig heen en verblijven in een Airbnb. Per dag doen we een aantal dingetjes, en tussendoor ga ik naar ons appartementje om uit te rusten. In de avond kan ik lekker thuisblijven en Netflix kijken als ik moe ben.
Ook kamperen kan nog wel, maar dan niet op een dun matje. Maar in een caravan of campertje met een goed bed gaat nog wel prima. Die camper of caravan heb ik beiden niet, maar dat terzijde. Autorijden lukt me ook niet zo goed meer dus even naar Frankrijk tuffen is ook geen optie. Maar dat ook terzijde. Het kan wel!
Nog leuker dan op vakantie gaan vind ik echter het grotere werk: reizen. Op een intense manier een land met zijn cultuur en mensen leren kennen.
Workaway is voor mij een goede manier omdat je heel langzaam reist, het zogenaamde slow travelling. Je blijft een aantal weken op dezelfde plaats en helpt daar tegen kost en inwoning bij bijvoorbeeld een hotel. Dit langer op een plek blijven scheelt natuurlijk al aanzienlijk in intensiteit (en kosten!) in je reis.
Het werk wat je gaat doen moet ik wel wat zorgvuldiger uitzoeken dan iemand die niet ziek is.
Er wordt veel fysiek werk gevraagd en dat kan ik niet doen. Ook zijn soms de werktijden te zwaar voor mij, bijvoorbeeld als je laat in de avond achter de receptie moet zitten.
Daarnaast wil ik mij terug kunnen trekken als ik me niet goed voel en zoek dus altijd een Workaway adres waarbij ik mijn kamer niet met anderen hoef te delen.
Er zijn helaas behoorlijk veel adressen die ik door mijn criteria aan me voorbij moet laten gaan, maar er zijn er in totaal gelukkig zoveel dat er genoeg overblijven waar ik wel heen kan.
 |
| Plantzaadjes sorteren en zaaien met zo'n fantastisch uitzicht is geen straf |
Solo reizen
Mijn komende reis naar Brazilië is een combinatie van 6 weken workaway en 2,5 week rondreizen. Dit is de allereerste keer dat ik niet alleen de workaway maar ook het rondreizen helemaal alleen doe, en dat vind ik nog best spannend.
Niet vanwege het feit dat ik alleen ben maar omdat ik veel rekening moet houden met mijn lijf.
In die 2,5 week wil ik naar verschillende plaatsen toen en moet daarom op verschillende plekken slapen.
Sociale contacten zijn heel belangrijk als je alleen reist. In de meeste hostels is het heel makkelijk mensen te ontmoeten, je bestelt gewoon een biertje in de hostelbar en knoopt een gesprek aan. Voor je het weet ben je op kroegentocht en ga trek je er de volgende dag of misschien wel week samen op uit.
Alleen als je ziek bent kun je niet zomaar in elke slaapzaal liggen of elke keer een dag op stap met mensen, omdat de kans groot is dat je het niet volhoudt.
Ik moet dus vaak de afweging gaan maken tussen gezellig en goed voor mijn lijf. Gezellig en saai dus. Gelukkig ben ik van nature vrij saai en graag alleen met Netflix of een boek.
Elke dag in een hosteldorm kan te vermoeiend zijn. Boek dus af en toe een 1-persoons kamer voor jezelf, of halverwege je reis misschien zelfs een luxe kamer in een hotel met zwembad om je vermoeide lijf en geest te pamperen. Ga af en toe met mensen op stap, maar doe alleen een halve dag, of alleen ergens een biertje, in plaats van een hele dag raften of een hele nacht stappen. Zo mis je niks, maar ben je tegelijkertijd ook nog lief voor je lijf.
Dingen doen
Ik noemde het eerder al, een vulkaan beklimmen kan ik niet meer doen. Gelukkig ben ik toch al niet van de hele actieve vakanties, maar een wandeltocht, stuk kanoën en vooral surfen vind ik wel heel leuk. Dit kan ook nog wel, alleen doe je het wat korter. Geen trekkingstocht maar een wandeling van 6 km bijvoorbeeld.
Als je ziek bent moet je gewoon bij elke activiteit zorgen dat hij niet te lang duurt en je ervoor en erna voldoende rust pakt. Dan is het wel vol te houden. Want het is ook zonde alles maar aan je voorbij te laten gaan.
Wat handig kan zijn is iets meenemen wat je in je eentje kunt doen, terwijl de rest van je gezelschap op activiteit gaat, zoals een boek of tekenspullen.
Als voorbeeldactiviteit een dagje de stad in:
Een wandeling door de stad houdt ik ongeveer 2 uur vol, met tussendoor een paar keer uitrusten op een bankje of in een barretje. Lang staan is vermoeiend voor me, dus mocht ik een museum in willen maar staat er een lange rij voor de deur, dan moet ik dit helaas overslaan. Is de rij kort, dan moet ik in het museum zelf af en toe gaan zitten om uit te rusten.
Ben ik met anderen, dan gaan zij lekker het museum in en ga ik ergens bij een café mijn boek zitten lezen. Zo hoeven zij niks te missen en ik mezelf niet uit te putten.
Halverwege de dag heb ik een pauze nodig op een rustige en comfortabele plek. In de stad zelf is niet rustig genoeg, ik moet eigenlijk echt even op bed liggen om alle prikkels en de fysieke belasting te verwerken. Misschien wil de rest van het gezelschap buiten te deur lunchen. Dan doen zij dat, en haal ik een broodje wat ik thuis opeet terwijl ik op bed lig. Hoeven zij weer niks te missen, en kan ik uitrusten.
In de middag kan ik wel weer op pad. Maar een busreis over hobbelige wegen naar die ene vette opgraving maakt van mijzelf een ruïne. Of nou ja, de kans is groot. Soms houdt ik dingen wel vol. Maar dat weet ik van tevoren nooit. Russian Roulette is my middle name baby.
Kies er of voor die trip niet te doen en dan in de avond lekker uit eten te gaan en daarna ergens op een terras te zitten, of ga wel op die trip maar blijf de avond lekker binnen met een afhaalmaaltijd en Netflix. Zo verdeel je je energie, en heb je toch niet het idee dat je helemaal niks gezien en gedaan hebt.
 |
| Snorkelen op Paradise Island in de Dominicaanse Republiek |
Vliegen
Ok we moeten ook nog op bestemming komen natuurlijk. Meestal vliegen we. Ja dat is afschuwelijk slecht en ik wil ook wel meer met de trein, maar meestal vliegen we.
Vliegen is gewoon kak, en hoe langer de vlucht hoe kakker. Dat vindt iedereen denk ik wel. Niemand komt na 12 uur vliegen lachend dat toestel uit.
Voor mijn lijf zou het ideaal zijn in de ruime zachte stoelen van de business klasse te zitten, maar dat dat veel te duur is hoef ik je niet uit te leggen.
Ik kom dus net zo kreupel uit het vliegtuig gekropen als iedereen, alleen voel ik het ook in mijn botten en rug en heb ik koorts en voel dat 4 dagen later nog.
Daar is niet veel aan te doen, behalve zorgen dat ik aan het raam zit zodat ik wat opzij kan leunen en daardoor niet de hele tijd in precies dezelfde houding hoef te zitten (daar krijg ik pijn van). Voor de rest is het tanden op elkaar en denken aan je bestemming. En zorgen dat ik de eerste 2 dagen na de vlucht extra lief ben voor mijn lijf. Een goed bed, niet te veel inspanning, dat soort dingen.
VerblijfAirbnb appartementen zijn voor mij de meest ideale plek om te blijven omdat je alles voor jezelf hebt. Je kunt even thuis uitrusten als ik moe ben, je kan zelf koken als je niet de puf hebt uit eten te gaan. Je hebt gewoon alle comfort van een eigen huis en dat comfort heb ik nodig.
Een hotel of bed&breakfast is net wat minder fijn omdat je wel het comfort van een eigen kamer, maar niet je eigen woonkamer en keuken hebt. Je bent daardoor afhankelijker van restaurants en de hotellounge/gezamenlijke ruimte, en daar ga je niet echt in je pyjama onder een dekentje zitten. Voor 1 of 2 nachtjes is een hotel of B&B prima, maar liever maak ik mijn eten op tijden dat ik daar zelf zin in heb, of bestel eens een pizza als ik geen zin in koken en menselijk contact heb.
Hostels zijn erg gezellig maar bieden vaak niet echt de mogelijkheid je volledig terug te trekken.
Soms verblijf ik er wel, voor 1 of 2 nachtjes gaat dat ook wel. Maar als het kan boek ik dan wel graag een eigen kamer en ik ga alleen voor hostels met comfortabele zit plekken.
Dit klinkt wat gek, maar soms kom je hostels tegen met alleen barkrukken of harde houten stoelen. Hier denkt geen enkel 30 jarig persoon over na, maar ik krijg dan last van mijn lijf, ik moet zachter zitten. Dus ik kies alleen hostels waar banken zijn, of lekker zachte fauteuils.
Het is altijd goed de website afspeuren, ik moet op kleine details letten waar een ander niet op let. Bijvoorbeeld bij een stapelbed moet ik onderop liggen want anders donder ik van het trappetje af. 12 kamergenoten geeft te veel geluid waar ik moe van wordt. Ik heb graag een restaurant in het hostel zodat ik ook kan eten als ik super moe ben en geen puf heb de straat op te gaan. Dat soort kleine dingen. Maar die kleine dingen kunnen voor mij de reis maken of breken. Gelukkig wordt je er telkens handiger in en kost het minder moeite.
 |
| Puerto Viejo, Costa Rica |
Spullen om het reizen te vergemakkelijken
Als laatste zijn er een aantal items die ik altijd bij me heb om het me tijdens het reizen zo comfortabel mogelijk te maken. Veel hiervan heb ik zelfs altijd bij me, zodat ik elk moment van de dag terug kan grijpen naar comfort wanneer dat nodig is.
Dat kun je kinderachtig vinden en dat is het misschien ook wel, maar op momenten dat ik mij niet goed voel helpt het gewoon echt een knuffeldiertje vast te kunnen houden. Eerst sleepte ik met een grote beer maar tegenwoordig neem ik alleen een klein aapje mee, die neemt een stuk minder ruimte in.
Wees gerust, aap gaat niet elke dag mee, alleen op reis. Ik ben nog geen dorpsgek.
Zachte kleding
Een zachte legging is voor mij onmisbaar. Op momenten dat ik moe wordt (en dat is vaak!) ga ik me koud en koortsig voelen en wordt mijn huid heel gevoelig. Het enige wat me dan comfortabel zit is een legging, dus deze heb ik altijd bij me.
Ook een zachtje vestje of zachte blouse is onmisbaar om aan te trekken zodra ik koud en gevoelig wordt.
Oordopjes
Er zijn speciale noise reducing oordopjes voor in het vliegtuig, die achtergrond geluiden filteren maar gesprekken nog wel verstaanbaar maken. Deze draag ik tijdens het vliegen, maar zijn ook bijzonder fijn op andere momenten dat je je op een rumoerige plek bevindt. Ik kan snel overprikkeld raken van geluid, en dan doe ik de oordopjes in om minder moe te worden.
Bandana / slaapmasker
Kun je lekker in het donker liggen in het vliegtuig of je hostel slaapzaal. Spreekt voor zich toch?
Yoga playlist
Als ik overprikkeld raak of pijn heb moet ik afleiding hebben. Meestal is Netflix of een leuke muzieklijst mijn vriend, maar soms is dat te heftig. In dat soort gevallen stop ik vaak oortjes in m'n kop en luister naar m'n yoga playlist op Spotify. Deze kalmeert me en leidt me voldoende af.
Pijnstillers
Heb ik echt altijd bij me. In m´n portemonnee, los in m´n tas, in m'n make-up tasje, overal zitten die dingen om pijn te onderdrukken als ik onderweg ben. Ibuprofen is in veel landen bovendien erg duur, dus ik neem altijd voldoende mee.
Iets te doen voor solo momenten
Zoals hierboven al genoemd, ik neem altijd iets mee wat ik kan gaan doen als ik met gezelschap ben en niet zo gezellig kan zijn. Vaak is dit een boek, maar het kan ook een sudoku, tekenspullen, je haaknaald en bolletje wol, etc zijn.
Sokken
Deze valt eigenlijk samen met de zachte kleding omdat sokken nodig zijn als ik het koud krijg, en dat is snel. Maar ik krijg ook nog eens diarree als ik koude voeten heb dus ik heb Altijd sokken bij me, ook in de tropen (ben ik dan toch de dorpsgek?).
Ok das war es lieve mensen, mijn inzicht in hoe het is om te reizen met een chronische aandoening. Wie weet heb je er wat van opgestoken. Misschien heb je zelf een eigen tip? Deel deze dan met me, ik hoor ze heel graag!
Liefs, Door
Reacties
Een reactie posten