Let´s get Spanish / pt.1 Waarom Spanje

Ik ben van plan om ooit, zo snel mogelijk, naar Spanje te verhuizen.

Al jaren droom ik hier van, ik zou niet eens meer weten hoe lang. Mijn hele leven heb ik in het ´buitenland´willen wonen, waar maakte me eigenlijk niet eens zoveel uit. Veel belangrijker dan de locatie was het feit dat je op avontuur ging, nieuwe geuren, mensen, geluiden, gerechten, gebruiken en talen leren.

Die drang naar ontdekken heb ik nog steeds heel erg sterk, het is de reden dat ik zo graag op reis ga.
Wel heb ik altijd de neiging ergens te wonen in plaats van het alleen op doorreis te passeren. Als je ergens langer bent ontdek je veel meer, leer je veel meer.

Bij deze constante en niet aflatende droom om op zoveel mogelijk plekken op aarde te wonen is jaren geleden de wens gekomen om in een Mediterraan land te wonen, en dat plekje dan als uitvalsbasis te hebben. Nog steeds reizen dus, maar wel een thuis, ergens niet in Nederland.

Ik neem jullie graag mee op mijn zoektocht naar de perfecte plek, en hopelijk zo snel mogelijk op avontuur in mijn eigen tuin met uitzicht op een olijfboomgaard.
Vandaag vertel ik hoe ik tot mijn keuze van Spanje ben gekomen.

Hoe kom ik eigenlijk bij Spanje? En waar dan?

Ten eerste wil ik heel graag relatief dichtbij mijn familie en vrienden wonen. Familie is enorm belangrijk voor me en ik merk aan een tante wiens zoon helemaal in Australië woont dat dat voor haar niet leuk is. En andersom voor hem soms ook wel heel moeilijk, je kunt gewoon niet even op en neer. Binnen Europa is dit een stuk makkelijker, je kunt je zowel met het vliegtuig als met de trein of de auto verplaatsen en je kunt binnen 1 etmaal van deur tot deur reizen. Dit betekent niet alleen dat je er kunt zijn als er nood aan de man is, maar ook dat je elkaar gewoon veel vaker kunt bezoeken.

Ok, Europa dus.

Hoewel ik enorm gek ben op de tropen, heb ik toch altijd sterk het gevoel gehad dat ik uiteindelijk mijn thuisbasis in een Mediterrane omgeving zou willen maken.
De tropen zijn geweldig, ze zijn exciting! Maar ze kunnen ook vochtig en onstuimig zijn. Ik zou er graag een paar jaar wonen.
Maar er is iets met opstuivende gortdroge aarde, met de geur van rozemarijn die op de wind meegevoerd wordt. Iets wat me simpelweg zielsgelukkig maakt. En daarom ga ik voor een Mediterraan land. Misschien ook wel omdat we in Europa geen tropen hebben. Gelukkig maar, anders werd kiezen nog veel lastiger.

Ok, een mediterraan land in Europa dus.

Frankrijk heb ik van oorsprong niet heel veel mee. De laatste tijd heb ik die mening wat herzien; ik vind het een leuk land. Maar toch is het niet mijn eerste keus, ik ben absoluut geen Francofiel. Ik wil graag aan de kust wonen. De mooiste kustregio’s van Frankrijk vind ik Bretagne en de Provence. Maar Bretagne is qua klimaat ongeschikt, het is er te koud en vochtig voor iemand met reuma. En de Provence is verzadigd en bovendien vooral veel te duur. Maar, Frankrijk blijft wel mijn plan B.

Griekenland ben ik om heel eerlijk te zeggen nog nooit geweest. Wie weet hoe leuk het is, maar ergens trekt het me vooral als vakantieland. Misschien ga ik er ooit heen en wil ik er direct wonen - die kans is groot want dat wil ik op 90% van mijn reisbestemmingen- maar settelen is toch weer een stap verder. En dat zie ik daar niet gebeuren.  

Maar wacht, Italië dan? Dat is toch ultiem?
Italië is natuurlijk de koning der lekker eten binnen Europa. De natuur is er ongekend mooi, de taal is romantisch. Maar de mensen zijn er ook wat te gelikt naar mijn smaak, te veel 'la bella figura' , te ijdel, te tuttig misschien zelfs. Ik zou er graag een tijdje wonen, maar wederom niet settelen.

Goed, dan resten ons nog Portugal en Spanje.
Portugal is een land waar wij als gezin al jaren komen en wat me ook heel dierbaar is. Ik was er zelfs stellig van overtuigd dat ik daar wilde gaan wonen. De mensen zijn er rustig, ingetogen en vriendelijk. De natuur is bijzonder mooi, de boel is spotgoedkoop en het klimaat lekker.
Spanjaarden zijn luidruchtig en opgefokt. Maar ook stoer, robuust, ruig. Het eten is niet verfijnd, in Portugal overigens ook niet, maar de producten zijn puur en goed.
Waar ik het wel lekker vind dat de Portugezen een stuk introverter zijn, zijn ze ook wel een stukje saaier. Dit heb ik kunnen ondervinden toen ik 2 maanden in de Algarve heb gewoond. De boel leeft niet. In Spanje bloeien de straten aan het einde van de middag op. Men gaat massaal naar buiten om te borrelen, te flaneren of gewoon luidruchtig te staan wezen. En dat is oer gezellig.

Wij zijn van plan om op het platteland te gaan wonen. Dat is een flink contrast met de binnenstad van Utrecht, onze huidige woonplaats, waar ik inmiddels ruim 7 jaar woon. Dat stadse leven zal ik behoorlijk missen. Het feit dat je op elk moment van de dag de deur uit kunt stappen en ergens op een terrasje kunt gaan zitten, of spontaan vrienden tegenkomt voor een borrel.
Omdat ik dat levendige zal missen, wil ik graag dat het dichtstbijzijnde stadje of dorpje bij ons nieuwe huis wel een levendig stadje of dorpje is. Eentje waar je een aantal barretjes hebt, wat leuke restaurants en zo nu en dan een kneuterig maar uitbundig dorpsfeest. En omdat ik die kans een stuk groter acht in Spanje, is dat uiteindelijk mijn land van keuze geworden.

Ok, let's get Spanish. Maar waar?

Tsja, goeie vraag. Hierin ben ik altijd een beetje erg spontaan. To be fair, ik ben overal een beetje erg spontaan in. Dingen weldoordacht doen is gewoon niet mijn stijl, en dit beetje erg spontane werkt tot nu toe ook gewoon heel prima. Om weer terug te komen op mijn toekomstige woonplek: ik verzin regelmatig uit het niets een plek waar ik wel wil gaan wonen, zonder daar ooit geweest te zijn. Zo heb ik een tijdje erg sterk het gevoel gehad dat ik op Menorca wilde wonen. Dat is het kleine en rustige broertje van Mallorca en het hele eiland is een natuurreservaat dus je hebt er geen hoogbouw of lelijke resorts. Ik ben nooit op Menorca of zelfs Mallorca geweest, maar toch had ik dat gevoel nogal sterk. Ik kende Ibiza immers wel, en zoveel kan het nou ook weer niet verschillen lijkt me.

Maar Menorca blijkt niet met een directe vlucht bereikbaar te zijn vanuit Nederland, en dat vind ik niet handig. Ik kan niet aan mijn vader van bijna 70 vragen om die reis te maken. En daarmee viel Menorca af.

Surfen is iets wat ik mijn hele leven al heel graag wil kunnen. Ik heb alleen zwemdiploma A en kan niet drijven of onder water zwemmen. Maar ik zou zo graag een surfchick zijn, vlak bij het strand wonen, elke dag in zee beginnen of eindigen en kampvuurtjes maken in het zand; die lifestyle is gewoon zo cool. Ik heb besloten een surfchick die niet kan surfen te zijn, het gaat om de vibe.
Mijn vriend Samson kan wel surfen en heeft dat ook van kleins af aan gedaan. Zijn vader is Spaans en diens hele familie woont in het noorden van Spanje in de provincie Cantabria. Sam is opgegroeid met surfen op fantastische golven, Scheveningen is echt te min. We willen dus beiden wel graag op een plek wonen waar je goed kunt surfen. Dan kom je in Spanje uit op Noord-Spanje. Maar daar is het koud man. Ik schrijf het niet direct af, maar juich het ook niet perse toe. Het is er dus een stuk frisser dan in de rest van Spanje, maar in mijn beleving ook een stuk minder Spaans. Er zijn geen aloë vera's , geen palmen, geen droge stoffige aarde. Wel hele mooie groene bergen en prachtige kliffen, dat dan weer wel. Maar ook de architectuur is een beetje gek, bijna Oostenrijks, met huizen van grove, grauwe stenen. He gets. Mochten we er eindigen, dan zal ik dat heel prima vinden. Maar voorlopig gaan we niet voor prima maar voor perfect.

De Canarische eilanden dan?
Nooit geweest maar er zal vast een plek zijn waar we ons heel goed thuis kunnen voelen, de eilanden moeten erg leuk zijn qua sfeer en het weer is er ook heel fijn. Maar ze zijn een stuk langer vliegen en tevens ook alleen met het vliegtuig te bereiken. Ik vind dit wel een groot nadeel, mijn vader is fysiek niet echt meer in staat deze reis te maken en daarmee vallen de Canarische eilanden af.

Ok, dan maar niet surfen en misschien gewoon een lekker kalm en warm zeetje waarin je altijd ontspannen kunt zwemmen.

Het zuiden van Spanje is zomers loeiheet en het hele jaar door dichtbebouwd en valt daarmee voor mij direct af. Het binnenland praten we überhaupt niet over want dat is droog en kaal en ellendig.
Kijk, nu komen we ergens. Namelijk de Oostkust.
Ook hier ben ik, afgezien van de stad Barcelona, nooit geweest. Maar dat houdt ons niet tegen!

Mijn gevoel zegt me dat ik in Catalonïe wil wonen. De kust is daar ruig en het water felblauw en het is er dus bijzonder mooi. Ik zet een lukrake plaats aan de kust in mijn weer app en volg deze ruim een jaar lang met grote interesse. Het weer is er zeer aangenaam zonder erg heet te worden.Winters van 16 graden overdag, in de zomer zo'n 28. Perfect. Je hebt leuke grote steden als Barcelona en Gerona dichtbij en kunt er vanuit Nederland vrij snel met de auto komen. Dit zou nog wel eens wat kunnen worden!

Ondertussen is Samson op zoek naar een stage voor voorjaar '21. Hij krijgt op zijn school een instituut in Valencia getipt. Hmmm interessant..Valencia... We googelen eens wat en hup, die regio gaat ook op de lijst van mogelijke woonplaatsen. Ik zet ook Valencia in de weer app op mijn telefoon en houdt geïnteresseerd de boel in de gaten. Het is er net iets warmer dan in Catalonië maar wederom zonder heet te worden en er valt nauwelijks regen.

We kijken eens de aflevering over Valencia van Gort over de grens en zijn nog enthousiaster. Om gedegen marktonderzoek te doen kijken we ook alle andere afleveringen. Er vallen een aantal regio's af maar ons enthousiasme voor Spanje in zijn geheel wordt bij elke aflevering groter en groter.

Het is besloten, we gaan hoe dan ook naar Spanje. Waar weten we nog steeds niet precies. Eerst maar eens kijken of we die stage kunnen regelen. Maar de kans lijkt voor nu zeer groot dat het ofwel regio Valencia ofwel regio Catalonië wordt.
Mocht iemand een gouden tip hebben voor deze of een andere regio, ik hoor het zeer graag!

Tot zover. Volgende keer vertel ik wat ik nou eigenlijk precies wil gaan doen daar in Spanje.

Hasta luego!